درباره کتاب سقوط قسطنطنیه : قسطنطنیه یا کنستانتین نام دیرین و تاریخی شهر استانبول در زمان امپراتوری روم شرقی بود. این شهر توسط نخستین پادشاه روم کنستانتین یکم بنا نهاده شد اما پس از اینکه رومیان توسط حکومت اسلامی عثمانی، هم‌زمان با حکومت بنی امیه در عربستان، با شکست مواجه شدند، این شهر به تصرف عثمانی‌ها درآمد و نام آن به اسلامبول یا استامبول تغییر پیدا کرد. سلطان محمد فاتح، پادشاه عثمانی در سال 856 هجری قمری سبب انقراض حکومت روم شرقی یا روم صغیر و سرنگونی شهر قسطنطنیه شد. این اتفاق تاثیرات سیاسی، اقتصادی، علمی و تاریخی چشمگیری بر منطقه گذاشت به طوری که آغازگر دوره قرون وسطی در اروپا و یک برهه حساس زمانی در طول تاریخ شد. والتاری، وقایع کتاب سقوط قسطنطنیه را به قلم مردی به اسم «آنژلوس» که در پایان کتاب هویت اصلی وی آشکار می‌شود، بیان می‌نماید. بر این نویسنده فنلاندی نباید ایراد گرفت که در بعضی از صفحات کتاب، تزیین ادبی را وارد متن تاریخی می‌کند. چون او بنیاد تاریخ‌نگاری خود را بر این اصل استوار کرده که شما از خواندن تاریخ خسته نشوید. پس از پایان این اثر گران‌قدر، کتاب دیگری با عنوان «جنگ دریایی لپانت» قرار داده شده است. «پل شاک» نویسنده فرانسوی تاریخ جنگ لپانت، شرحی راجع به سختی زندگانی کسانی که در گالر پارو می‌زدند نوشته است که نشان می‌دهد وضع زندگی پاروزنان دشوارتر از تصور بود. در این جنگ دریایی بعد از اینکه که کسی را به اسیری یا بردگی می‌گرفتند، او را پشت پارو می‌نشاندند و یکی از پاهایش را در گالر مقید زنجیر می‌کردند و از آن به بعد حتی برای رفع نیازهای طبیعی هم زنجیر را از پای او باز نمی‌کردند. این اسیران تا پایان عمر در یک جا ساکن بودند و فقط بعد از مرگ، زنجیر از پایشان جدا و جسدشان به دریا انداخته می‌شد.
