متن آهنگ سرنوشت از علی پلکان و علی بیرانوند


کجا برم آخه بی تو من نمونده دیگه برام جایی
یه عمره میگذره اما من یادم نمیره یه حرفایی
یه جوری دل کندی از من بریده قلبم بعدازتو
همه میدونن تو قلبم نبوده هیشکی قبل از تو
خواستم تورا با جانُ دل پای دلم نماندی
ای عشق چقد تو مرا سمت غمت کشاندی
خیری ندیدم از تو من ای خانه ات خراب عشق
انگار نه انگار بس نبود قلب مرا شکاندی
در حسرتم شاید خدا حال مرا ببیند
کوتاه تر از دیوار ما نبود روی زمین نه
شاکی ام از این روزگار که سرنوشت همین است
عاشق چرا تنها شود رسم زمانه این است
قبله ی ایمان من بعد از خدا چشمان تو
سربه راهت میشوم سرگشته ی حیران تو
خسته ام از جان خود در این دنیای زود گذر
عاشقی آرامشیست نزدیگ پرتگاه خطر
قلمت بشکند ای روزگار بی وفا
که چه ها به من گذشت در حق من کردی جفاء
هرچقد در وصف یار خواندم هزار شعر غزل
مثل شمع سوختم ولی نبود از پروانه خبر
دور دور ما نبود حالا شدیم یه دوره گرد
از خودیُ ناخودی خوردم منم سلطان درد
هرجوری حساب کنم دیگه رسیدم ته خط
آخرش تنهام گذاشت قلب منو ویرونه کرد