متن آهنگ // شیرین من بمان… / مگر این روزگارِ تلخ؛ فرهادِ خسته را به نگاهی امان دهد! / در زلف شب گره بزن، آن زلف مست را… / شاید شبم به سوی تو راهی نشان دهد / حرفی بزن؛ که عشق به هر واژه گل کند / ما را نصیبِ دیگری از این زمانه نیست / با من از عاشقانه ترین لحظه ها، بخوان… / حتی اگر هوای دلی عاشقانه نیست! / با من بخوان؛ تا این ترانه را با تو سفر کنم… / با من بخوان؛ تا در هوای تو شب را سحر کنم… با من بخوان… / شاید شبی که میبرد افسانه ی مرا / روزی برایم از تو نشانی بیاورد! / شاید همین ترانه که بر دوش باد رفت! / در جانِ خسته، تاب و توانی بیاورد / با من بخوان؛ تا این ترانه را با تو سفر کنم… / با من بخوان؛ تا در هوای تو شب را سحر کنم… با من بخوان… / شیرین من بمان، مگر این روزگار تلخ / فرهاد خسته را به نگاهی امان دهد. /