متن دکلمه // هوای روی تو دارم ، نمی گذارندم / مگر به کوی تو این ابرها ببارندم / مرا که مست توام این خمار خواهد کشت / نگاه کن که به دست که میسپارندم؟ / مگر در این شب دیر انتظار عاشق کُش / به وعده های وصال تو زنده دارندم / غمی نمی خورد ایام و جای رنجش نیست / هزار شکر که بی غم نمی گذارندم / سَری به سینه فرو برده ام مگر روزی / چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم / چه باک اگر به دل بی غمان نبردم راه / غم شکسته دلانم که می گسارندم / من آن ستاره ی شبزنده دار امیدم / که عاشقان تو تا صبح می شمارندم / چه جای خواب که هر شب محصلان فراق / خیال روی تو بر دیده می گمارندم / هنوز دست نشسته ست غم ز خوندلم / چه نقش ها که ازین دست می نگارندم / کدام مست، می از خون سایه خواهدکرد / که همچو خوشه ی انگور می فشارندم /